Gościem odcinka jest Łukasz Miśko OP. Rozmowa dotyczy daty Bożego Narodzenia i jej teologicznych oraz historycznych aspektów.
W IV wieku Jerozolima obchodziła Boże Narodzenie 6 stycznia, a tradycje stacyjne obejmowały liturgię zaczynającą się w Betlejem i kończącą w Jerozolimie. Rzym natomiast już wtedy celebrował narodziny Jezusa 25 grudnia.
Święto Epifanii zawiera trzy cuda: wizytę mędrców, przemianę wody w wino oraz chrzest Chrystusa. Obecnie na Zachodzie akcentuje się przede wszystkim wizytę Trzech Króli.
Epifania ma także swoje zwyczaje: ogłoszenie dat ruchomych świąt kościelnych (praktyka rzadko stosowana dziś), wymiana symbolicznych prezentów oraz błogosławieństwo domów poprzez oznaczenie drzwi kredą symbolem C+M+B (Christus Mansionem Benedicat).
Te tradycje ukazują bogactwo kulturowe i duchowe chrześcijaństwa rozwijającego się na przestrzeni wieków zarówno na Wschodzie, jak i Zachodzie.
Błogosławieństwo kredy i kadzidła odbywa się 6 stycznia w kościele. Tekst błogosławieństwa (używanego w liturgii domowej) mówi o przyjęciu światła objawienia Jezusa Chrystusa.
Oznaczenie naszych domów kredą jest pokazaniem naszych miejsc jako miejsc światła dla innych. Kadzidło symbolizuje modlitwę i jedność z Chrystusem, który przyszedł objawić Ojca.
W domowym obrzędzie mieszkańcy gromadzą się przy drzwiach, zapisując C+M+B oraz datę roczną na znak obecności Chrystusa. Po okadzeniu mieszkania można zaśpiewać kolędę.
Obrzęd przypomina chrześcijańską misję domową i jest dostępny online pod hasłem „obrzędy błogosławieństwa”. Warto go przeprowadzić zgodnie z kalendarzem liturgicznym, choć niekoniecznie dokładnie 6 stycznia.
Święto Objawienia Pańskiego przypomina nam o Bożym pragnieniu bycia znanym przez ludzi oraz prowadzenia ich do siebie.
Więcej w wersji audio. Zapraszam.
